ชื่อผู้แต่ง

ฤทัยรัตน์  ศรีทอง

ชื่อเรื่อง

ภาษาไทย

ภาวะซึมเศร้าของเด็กในสถานแรกรับเด็กหญิงบ้านธัญญพรและความรู้ เจตคติและการปฏิบัติ ของบุคลากรที่มีต่อการรักษาด้วยยาทางจิตเวชในเด็ก

ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ

Prevalence of depression in Thanyaporn Foster Home for Girls including knowledge, attitude and practice of caregiver to psychophamaco therapy

ปีที่ดำเนินการ

2551

บทตัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเกิดภาวะซึมเศร้าของเด็กในสถานแรกรับเด็กหญิงบ้านธัญญพรและความรู้ เจตคติและการปฏิบัติของบุคลากรที่มีต่อการรักษาด้วยยาทางจิตเวชในเด็ก ซึ่งการวิจัยแบ่งเป็น 2 รูปแบบคือ การวิจัยเชิงปริมาณ เป็นการศึกษาความชุกและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเกิดภาวะซึมเศร้าของเด็กในสถานแรกรับเด็กหญิงบ้านธัญญพร และการศึกษาเชิงคุณภาพ เป็นการศึกษาความรู้ เจตคติและการปฏิบัติของบุคลากรที่มีต่อการรักษาด้วยยาทางจิตเวชในเด็กสำหรับการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้คือ เด็กที่อยู่ในสถานแรกรับเด็กหญิงบ้านธัญญพรทั้งหมด จำนวน 97 คน ทำการสำรวจผ่านแบบสอบถามข้อมูลทั่วไปและแบบสอบถามภาวะซึมเศร้า CES-D (Center for Epidemiologic Studies-Depression Scale) จากนั้นนำผลมาวิเคราะห์ข้อมูลสถิติเชิงพรรณนาผ่านค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมานผ่านการวิเคราะห์ Chi-Square Test, Fisher's Exact test

ผลการวิจัยพบว่า ความชุกภาวะซึมเศร้าของเด็กในสถานแรกรับเด็กหญิงบ้านธัญญพร คิดเป็นร้อยละ 60.8 ซึ่งปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 คือ การศึกษาของเด็ก ซึ่งพบว่าเด็กที่เรียนในระดับประถมศึกษาและต่ำกว่า มีภาวะมีภาวะซึมเศร้าสูงกว่าเด็กที่เรียนในระดับมัธยมศึกษา สำหรับการวิจัยเชิงคุณภาพเป็นการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) โดยใช้แนวคำถามเกี่ยวกับความรู้ เจตคติ และการปฏิบัติของบุคลากรต่อการรักษาด้วยยาทางจิตเวชในเด็ก ซึ่งผู้วิจัยได้จัดทำกรอบแนวคิดและแนวคำถามขึ้นมาเองและให้ผู้ทรงคุณวุฒิเป็นผู้พิจารณาตรวจสอบ โดยทำการสัมภาษณ์เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องใกล้ชิดในการดูแลเด็กทุกคนจำนวน 12 คน ซึ่งประกอบด้วย นักจิตวิทยา นักสังคมสงเคราะห์ ครูและพี่เลี้ยง ผลการวิจัยพบว่าเจ้าหน้าที่ส่วนใหญ่มีเจตคติที่ดีต่อการใช้ยาทางจิตเวชในเด็กและมีการปฏิบัติที่ถูกต้องในการดูแลเด็กที่ได้รับยาทางจิตเวช แต่ยังขาดความรู้ในเรื่องยาทางจิตเวช

Abstract

The purpose of this research was to study the prevalence and cause factors of depression in Thanyaporn Foster Home for Girls together with the knowledge, attitude and practice in medical team's ability and caregiver to psychophamaco therapy. Research method divided into 2 parts: 1. Quantity research: prevalence and cause factors 2. Quality research: knowledge, attitude and practice of caregiver Quantity research: Sample group: 97 girls from Thanyaporn Foster Home. All data were collected by the questionnaire and CES-D (Center for Epidemiologic Studies-Depression Scale). The result was interpreted by Statistic Analysis; frequency, percentage and mean, standard deviation, Chi-square test, Fisher's Exact test. The results of this study were: Prevalence of depression in Thanyaporn Foster Home for girls was 60.8%. From the researching, the factor related significantly with depression at the level 0.05 was education. Those attending elementary schools and lower level institutions were found depression more than those in secondary schools. Quality research was about In-depth Interview which questionnaire design for exploring knowledge, attitude and practice of caregiver. Researcher created guidelines and revised by specialist. By interviewing 12 caregivers; physiologists, socialists, teachers, and nannies shows most of them have good attitudes and manner toward children but deficiency in Psychophamaco Therapy.